De geschiedenis schrijft aan de toekomst

Dani Apeldoorn
Hee allemaal,
Bedankt voor de afgelopen repetitie in de kerk. Ik denk zeker dat het goed is om ook met het publiek in gesprek te gaan. Elkaar even echt in de ogen aan te kijken. Alsof ik in gesprek ben met mezelf, terwijl ik tegen het publiek praat. En ik ben het zeker eens met Heidi, dat we iets blijvends moeten delen met hen. Iets wat zij door kunnen geven, en het zou vet zijn als dat uiteindelijk terug bij ons kwam als een soort brieven van onzekerheid, terug naar waar het begon. De geschiedenis die schrijft aan de toekomst.
Tot woensdag,
groetjes Dani
4 nov 2020
Een eenzame voorstelling in de lege kerk.

Irene Kriek
Ha allemaal,
Het was fijn om gister even echt iets uit te proberen in de kerk met al het materiaal. We hebben gerepeteerd in een bijna donkere kerk waarin het licht op de lege stoelen, waar het publiek zal komen aan bleef. We doen alles live en zichtbaar. Voor ik het nieuwe plan met jullie deel, ben ik nog ergens benieuwd naar. Wat zouden jullie ervan vinden als ik een lied zing (als ik dat durf, met trillende onzekere stem ;) ?
Liefs Irene
3 nov 2020
DAG VAN DE
TOEKOMST
ONZEKERHEID
24 november 2020
Omarm me

Lev Avitan
Wat is toekomst?

Irene Kriek
Change

Ruben Chi
Dag voor Onzekerheid

Heidi Linck
Tot 2020 was het ‘not done’: met anderen je onzekerheden delen. Corona bracht hier verandering in: vrijwel elke reclame begint nu met “in deze onzekere tijd”. Maar was de tijd er voor zo zeker dan?
Heidi, 17 augustus 2020
Je hoeft niet alles te begrijpen

Ruben Chi
In wat een tijd leven we nu toch....
woorden schieten soms tekort
Ik ben nu eenmaal een danser
Ruben 14 augustus 2020
Een wereldwijde revolutie in het doen en denken

Lev Avitan
Het idee van revolutie heb ik allang laten varen. Bewerkstelligen van gewapend geweld tegen een gevestigde orde is geen streven waar ik op het moment achtersta, hoe begrijpelijk ik de onderliggende beweegredenen ook vind.
Lev, 10 augustus 2020
Een nieuw begin
“Where do we begin?” schreef Irene in haar gedicht. Na onze ontmoeting dacht ik, we zijn begonnen.
Yosser, 5 augustus 2020
Where do we begin

Irene Kriek
waar hou ik op
waar begin jij
"Haalbare toekomstbeelden helpen om ons over ons verlammende pessimisme heen te zetten"
In tweeduizenddertig leven wij een geweldloos bestaan

Lev Avitan
Tien jaar geleden verschenen er foto’s op het internet van licht- en donkerbruine kinderlijfjes uit Jemen. Binnen vijf jaar zagen wij hoe zij hun ribbetjes voor de camera’s ontblootten en zo hun ondervoeding aan de wereld hebben getoond. Het uitgeputte collageen maakte de huiden dun en zo was iedere vouw in de plooien van het menselijk lichaam voor het naakte oog te zien.
Lev, 28 juli 2020
Solitude

Ruben Chi
Pablo Picasso
Ruben, 24 juli 2020
Wereldwijde dag van Onzekerheid

Heidi Linck
Beste allemaal,
Om de wereld beter te maken, zou ik een wereldwijde dag voor Onzekerheid willen introduceren.
Dit is een dag die mensen ruimte geeft om hun onzekerheid te uiten. Of ze het op die dag willen vieren of betreuren is hun eigen keuze. Het mag allebei. Daarom noem ik het geen feestdag en ook geen herdenkingsdag. Het is gewoon een dag die ons toestaat om kwetsbaar te zijn en onze kwetsbaarheid te durven laten zien. Iets wat we in 2020 juist vrijwel nooit durven en in 2030 hopelijk wel.
Heidi, 22 juli 2020
In 2020 stond alles in onze samenleving op losse schroeven. Op de zoveelste dag dat ik mij een idee probeerde te vormen over de toekomst, deed de Nederlandsche Bank dat ook, en voorspelde een diepe economische recessie en bijna een miljoen werklozen in de komende jaren. En nee, dit konden we geen pessimisme noemen. In feite was dit hun meest optimistische, doch realistische voorstelling van de toekomst.
Hoe deden we dat eigenlijk: de toekomst voorspellen? Konden we hier als kunstenaars andere dan de gebruikelijke economische modellen voor ontwikkelen? Ja, natuurlijk, want wij konden uitgaan van andere dan de economische kaders waarin onze regeringen over die toekomst nadachten. Wij ontwikkelden scenario’s zonder cijfers en vol van inspirerende beelden, teksten, geluiden en andere ervaringen die nieuwe inzichten gaven. En in onze dialogen met ons publiek over wat er gaat gebeuren tussen 2020 en 2030 gaven we ruimte aan de onzalige gedachten die mensen over de toekomst kunnen hebben. Het is sexiër om alleen maar kansen te benoemen, maar we kozen gelukkig voor een inclusief toekomstscenario.
Maar eerst vroeg ik me af: waarom zouden wij die toekomst moeten voorspellen, en voor wie? En wat is nog de waarde van, gezien de onzekerheid waarmee wij dit jaar zijn geconfronteerd door Corona?
Zou het niet van grotere waarde kunnen zijn om die onzekerheid zelf juist in stand te houden? Zou die onvoorspelbaarheid juist niet de ultieme toekomstvoorspelling kunnen zijn?
Als kunstenaar ontwikkelde ik mijn ideeën over de toekomst door collages te maken. Ik liep door de stad en ‘las’ de straat die voortdurend verandert. Thuis las ik de krant. In de stad en in de krant viel mijn oog steeds op stukjes, fragmenten, objecten en andere observaties. In mijn atelier knipte ik die observaties van plekken in de stad en tekstfragmenten in de krant los uit hun oorspronkelijke context. Vervolgens slingerden zij rond op mijn tafel, totdat ik met ze ging spelen. Fragmenten uit de stad en uit de krant mengden zich met elkaar en plotseling ontstond er een verband dat er eerder niet was, maar dat klopte, dat soms een schok gaf, of juist heel poëtisch bleek, maar dat hoe dan ook inspireerde en aanzette tot een gesprek.
In 2020 dacht ik dat ik zo de toekomst kon voorspellen: we leefden immers in een tijd waarin alle oude verbanden tussen de dingen werden ‘losgeknipt’ totdat alles onzeker was geworden. Vandaaruit konden we weer opnieuw op gaan bouwen. Niet door die oude verbanden weer te restaureren, want die voldeden al lang niet meer, maar door spelenderwijs, als in een collage, dingen om te husselen, te combineren, weer los te halen, te verplaatsen, om zo een toekomst te scheppen vanuit nieuwe verbanden die we voorheen niet zagen maar die ons veel meer poëzie en inspiratie te bieden hebben dan de oude.
Heidi, 10 juni 2020
Morgen is het...

Irene Kriek
Lieve Allen,
Hoop dat het goed met jullie gaat. Wat fijn dat we een nieuwe afspraak maken, gewoon met z’n allen en live. Ik vond onze eerste bijeenkomst goed en werd er ook door geïnspireerd, als maker door alles wat er al is en wat we in huis hebben. Ik zou ook heel graag op zoek gaan naar wat we met elkaar kunnen maken, dat vind ik veel interessanter dan dat iedereen, en ik ook, iets apart maak en dat presenteer. Ik zou echt op zoek willen gaan naar een kruisbestuiving...
Irene, 19 juli 2020
Liefde als het antwoord

Lev Avitan
Verliefd willen zijn
in een onzekere wereld
is radicale liefde
Lev, 18 juli 2020
In mijn 2030 ...

Dani Apeldoorn
Ik heb mij de hele maand ingezet voor alle jongeren die zijn opgegroeid zonder vader. Én in deze maand verloor ik mijn vader. Dit wil ik er over zeggen.
Dani, 14 juli 2020
Een intieme ontmoeting op afstand
“Zonder ontmoeting kan een mens niet leven.”
Yosser, 27 juni 2020
Violence of Modernity

Lev Avitan
Amidst the images and video’s of police brutality coming from the United States, I also read the news of Israeli police shooting an unarmed man with special needs. Let’s not pretend there is no connection whatsoever between Israeli forces murdering Palestinian civilians and youth, and US law enforcement using excessive violence resulting in blatant murder.
Lev, 08 juni 2020
"Onze wereld wordt twee keer gemaakt, eerst in gedachten, dan in de werkelijkheid"
First Contact

Heidi Linck
We wilden een proces in gang zetten waarmee we vorm gaven aan een nieuwe toekomst. Wat het resultaat zou kunnen zijn? Of het wel de juiste waardes waren? We reisden heen en weer door de tijd. ‘Was het toekomst of was het verleden?’ We wisten het niet. We streefden naar gelijkwaardigheid op allerlei vlakken.
Heidi, 18 mei 2020
De Isolatie
“Als de crisis laat zien dat het systeem al heel lang niet meer werkt, dan is dit het moment om er wat aan te gaan doen.”
Het huis brandt. Geen paniek.
Yosser, 7 mei 2020.